Αυτισμός : Όταν η άρνηση γίνεται εμπόδιο στη θεραπεία...


Στο άκουσμα της λέξης αυτισμός οι περισσότεροι γονείς παγώνουν. Είτε γνωρίζουν για τη διαταραχή είτε όχι, ξαφνικά βρίσκονται μπροστά σε ένα αδιέξοδο. Τα όνειρα οι προσδοκίες που έχουν για το παιδί τους σκέφτονται πως δεν θα εκπληρωθούν . Οι πρώτες ερωτήσεις που βασανίζουν το μυαλό τους είναι «Γιατί σ εμάς?», «Τι κάναμε λάθος?», «Τι θα κάνουμε τώρα?». Σε αυτές τις ερωτήσεις λίγοι είναι οι γονείς που απαντούν με άμεση ψυχραιμία και δράση. Η συχνότερη αντίδραση είναι η άρνηση. 
Οι συχνότερες σκέψεις άρνησης είναι : 
«Ο γιατρός θα έκανε λάθος ή έχει συμφέρον»
«Το παιδί περνάει απλά μια δύσκολη περίοδο»

«Δεν είναι αυτισμός, οι γιατροί υπερβάλλουν κ εγώ έτσι ήμουν μικρός»
«Μα είναι πανέξυπνος, θυμάται τα πάντα. Σίγουρα έγινε λάθος»
Συνήθως λοιπόν οι γονείς τείνουν ν’ αμφισβητούν τη διάγνωση με κάθε τρόπο. Πολλές φορές αμφισβητούν το γιατρό, άλλες φορές εστιάζουν σε μία από τις ιδιαίτερες ικανότητες που έχουν τα παιδιά με αυτισμό, όπως το να είναι τακτικά ή να θυμούνται πράγματα, προσπαθώντας να παραβλέψουν τα διάφορά προβλήματα που παρουσιάζονται και πολύ συχνά αμφισβητούν την ίδια τη διαταραχή υποστηρίζοντας πως είναι μια απλή ιδιαιτερότητα που δε χρειάζεται θεραπεία. 
Η άρνηση είναι μια πολλή συχνή αντίδραση σε ένα σοκαριστικό, στενάχωρο γεγονός. 
Υπάρχει κάτι θετικό στην άρνηση?
Για τους γονείς πιθανόν. Ίσως παίρνουν το χρόνο τους για ν αποδεχθούν τη νέα πραγματικότητα να τα βρουν με τον εαυτό τους και να προετοιμαστούν πρακτικά και ψυχολογικά. Είναι αυτός ο χρόνος ευεργετικός και για το παιδί?
Φυσικά όχι! Ένα παιδί που διαγιγνώσκεται με αυτισμό πρέπει να ξεκινήσει θεραπείες άμεσα. Το κλειδί στη διαχείριση του αυτισμού είναι η έγκαιρη παρέμβαση. 
Η άρνηση λοιπόν μόνο πρόβλημα μπορεί ν αποτελέσει για το παιδί. 
Αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει είναι να χάνεται πολύτιμος χρόνος μέχρι την αναπόφευκτη περίοδο κατά την οποία οι γονείς θα ζητήσουν βοήθεια, ώστε να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που θα προκύπτουν.
Για όλους τους παραπάνω λόγους οι γονείς πρέπει να υπερβούν τον εαυτό τους και να λειτουργήσουν γρήγορα και αποφασιστικά.
Όσο πιο άμεσα δράσουν, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα.
Η απογοήτευση δε βοήθησε ποτέ κανέναν. Μόνο η αντιμετώπιση βοηθά. Άλλωστε υπάρχει λύση, υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ειδική βοήθεια κ αντιμετώπιση. 
Εσείς που είδατε τον εαυτό σας σε αυτό το κείμενο μη φοβάστε τον αυτισμό. Υπάρχουν πολλοί γονείς στη θέση σας και πολλά παιδιά που βελτιώνονται μέρα με τη μέρα. Παιδιά που ζουν μια όμορφη ζωή χωρίς να στερούνται τη χαρά, την κοινωνικότητα, την πρόοδο! Παιδιά που ναι, έχουν αυτισμό.

Παπαδοπούλου Αλεξάνδρα
Φιλόλογος - Ειδική Παιδαγωγός M.Sc.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τί είναι η Μέθοδος ABA?

Αγιος Βασίλης έρχεται....ή μήπως όχι? Ποιά τα υπέρ και τα κατά του να πιστεύουν τα παιδιά στον Άγιο Βασίλη?

Ασφάλεια και εκτός σπιτιού